Uczenie się – nieobserwowalny proces, prowadzący do zmian w zachowaniu. Dokonuje się na podłożu indywidualnego doświadczenia, jest możliwy dzięki istnieniu pamięci, czyli zdolności do przechowywania śladów tego doświadczenia.
Uczenie się :
· Zdeterminowane przez cel, treści i czynności, w których toku uczeń przyswaja sobie nowe umiejętności,
· Czynny proces wytwarzania i przetwarzania , jest on „ukierunkowany na wynik”,
· Występuje w wyniku odpowiedniego wzmocnienia,
· Zamierzone, systematyczne, zinstytucjonalizowane,
· Bezpośrednie lub pośrednie.
· Osoba ucząca się jest aktywna!
· W wyniku procesu uczenia się dochodzi do modyfikacji, zmiany starych form działań, zachowań na nowe i do wzrostu posiadanego zasobu wiedzy.
Formy uczenia się:
· Umyślne, ukierunkowane na rozwój,
· Mimowolne, uboczne,
· Sensoryczne, percepcyjne,
· Metodą prób i błędów,
· Przez naśladownictwo,
· Przez działanie,
· Przez przeżywanie.
Nauczanie – proces zwany inaczej - kierowaniem procesu uczenia się – jest przedmiotem badania dydaktyki.
Jest to podstawowy proces zinstytucjonalizowanego oddziaływania dydaktyczno – wychowawczego na dzieci, młodzież, dorosłych, mające znaczenie dla rozwoju jednostek
i społeczeństwa.
i społeczeństwa.
Nauczanie może być :
· Systematyczne i zaplanowane,
· Mimowolne i przypadkowe.
Zjawiskiem występującym w procesie nauczania jest wprowadzenie elementu kontroli ze strony nauczyciela ( nauczyciel – rola kierownicza), a z drugiej strony chęć zapewnienia dziecku jego własnej autonomii i możliwości samodzielnego podejmowania decyzji.
Występuje ono w różnych formach tj. :
pokaz, prezentacja, działalność praktyczna.
Nauczanie to bardzo długi proces, postrzegany jako obowiązek szkolny.
Na nauczanie składają się:
· Kształcenie,
· Samokształcenie,
· Wychowanie
· Wykształcenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz